Ćwiczenia multimedialne dla dyslektyka to jeden z podstawowych atrybutów efektywnej terapii. O skuteczności terapii w przypadku ucznia zmagającego się z dysleksją decyduje wiele czynników. Obok kwalifikacji osoby prowadzącej oraz włączenia w proces terapii rodziców, na jakość zajęć korekcyjno-kompensacyjnych wpływają także przyjęte formy pracy z dzieckiem. Szczególnie istotny jest dobór takich materiałów edukacyjnych, które będą atrakcyjne i angażujące uwagę ucznia, a jednocześnie spełnią wszystkie wymagania terapii. Wszystkie te cechy oferują nam multimedia dedykowane uczniom z dysleksją. Prezentujemy najciekawsze z nich.
Rola zajęć korekcyjno-kompensacyjnych
Szczególnie w środowisku szkolnym, wśród swoich rówieśników, uczniowie z dysleksją mogą mierzyć się z ich oceną przez pryzmat doświadczanych trudności w nauce. Świadomość posiadanych deficytów, porównywanie się z kolegami może także znacząco wpływać na ich samoocenę. Dlatego tak ważne w pracy z małym dyslektykiem jest korygowanie identyfikowanych zaburzeń, jak i kompensacja ukierunkowana na eksponowanie i rozwijanie jego mocnych stron lub ponadprzeciętnych zdolności w innych obszarach.
Obie te funkcje doskonale pełnią zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Ich celem jest przede wszystkim aktywizacja ucznia, rozwój jego naturalnych cech i atrybutów oraz zdolności poznawczych i percepcyjno-motorycznych. Zajęcia realizowane są przez pedagoga-terapeutę, który prowadzi i wspiera ucznia w zdobywaniu nowych umiejętności i doskonaleniu już posiadanych. Dzięki temu uczeń z problemami w nauce buduje wiarę we własne możliwości, redukuje stres i rozwija samodzielność w działaniu. Dla zwiększenia efektywności uczestnictwa w takich zajęciach warto stosować różnorodne formy ćwiczeń i terapii, w tym ćwiczenia multimedialne dla dyslektyka. Znajdziemy je w serii Eduterapeutica SPE, oferującej materiały dla uczniów klas 1-3 (Eduterapeutica Specjalne Potrzeby Edukacyjne dla klas 1-3) i dla klas 4-8 (Eduterapeutica Specjalne Potrzeby Edukacyjne dla klas 4-8).
Wzmacnianie koncentracji
Jednym z rodzajów ćwiczeń multimedialnych dla dyslektyków są te pozwalające ćwiczyć koncentrację. Najczęściej przyjmują formę interaktywnych gier dostępnych na kilku poziomach trudności. Mogą polegać na przykład na:
- “łapaniu” za pomocą myszki lub klawiszy klawiatury jednego rodzaju elementów pojawiających się na ekranie, przy jednoczesnym unikaniu elementów o innym kształcie czy kolorze,
- klikaniu przyciskiem myszy lub klawiszem klawiatury w reakcji na określone dźwięki, przy jednoczesnym zachowaniu braku reakcji na inny rodzaj dźwięku,
- układaniu na ekranie zadanego wzoru z dostępnych elementów z zastosowaniem określonych zasad np. dotyczących łączenia / unikania łączenia ze sobą pewnych rodzajów.
Zapamiętywanie przez zabawę
Równie ważne są gry i zabawy multimedialne, które uczą zapamiętywania reguł. Takie ćwiczenia mogą trenować na przykład pamięć słuchową lub pamięć stosunków przestrzennych. Zadaniem ucznia może być między innymi:
- odwracanie zakrytych elementów, np. kart, kafelków, zapamiętywanie ich zawartości i położenia, a następnie wskazywanie par,
- wysłuchanie nagrania, na którym słychać kilka różnych odgłosów, a następnie samodzielne odtworzenie ich w tej samej kolejności.
Trenowanie pamięci wzrokowej
Na koniec warto wspomnieć o ćwiczeniach koncentrujących się na treningu pamięci wzrokowej. Takie multimedia mogą kłaść nacisk na analizę lub syntezę wzrokową, również o różnym stopniu trudności. Celem ucznia może tu być:
- obserwacja pojawiających się na ekranie obiektów i nakierowywanie na nie jednego, stale poruszającego się elementu, przy jednoczesnym unikaniu krawędzi wyznaczających obszar gry,
- przechwytywanie “przelatujących” przez ekran elementów i “ściąganie” ich przyciskiem myszy do wyznaczonego miejsca/miejsc zlokalizowanych w obszarze gry.