Łatwe przyjmowanie krytyki
Dzieci z wysoko rozwiniętą inteligencją emocjonalną znają swoje możliwości i swoją wartość, dlatego nie potrzebują nikomu jej udowadniać. Nie obrażają się za niepochlebną opinię, ponieważ są świadome swoich niedoskonałości. Krytykę traktują jako możliwość rozwoju oraz kolejnego wyzwania. Przyznanie się do błędów, potknięcie czy porażka to dla nich doskonała okazja do wyciagnięcia wniosków na przyszłość. Brak u nich chorobliwej perfekcji, która prowadzi do niepotrzebnej frustracji i do niezdrowego dążenia do doskonałości.
Rozum i serce to jedność
Inteligencja emocjonalna to łatwość w znalezieniu złotego środka, pomiędzy sercem a rozumem. Dzięki temu można zapanować nad impulsywnością oraz emocjonalnością.
Asertywność
Poczucie własnej wartości to również silna osobowość i asertywność. Nic tak nie buduje mocnych cech charakteru jak odporność na próby manipulacji. Odmowa wiąże się z inteligentnym przekazem własnych wartości i przekonań, którymi dana osoba się kieruje.
Łatwość nawiązywania kontaktów i empatyczność
Inteligentni emocjonalnie, pomimo silnej osobowości, są bardzo lubiani przez innych. Ta łatwość w nawiązywaniu kontaktów oraz silna empatia pozwalają budować zdrowe relacje społeczne. Ponadto wspominania już wcześniej wnikliwość to klucz do umiejętnego poznawania otoczenia i jego prawidłowej oceny.
Opanowanie i zmotywowanie do działania
Dzięki nabyciu tych cech osobowościowych dziecko ma szansę na osiąganie wyznaczonych przez siebie celów. Inteligentni emocjonalnie potrafią opanować nadmiar negatywnych emocji i pomimo przeszkód nie poddają się. To swego rodzaju rodzaju optymizm, który pozwala na dostrzeżenie plusów danego przedsięwzięcia, które napędzają do działania. Porażka, kiedy umiejętnie władasz swoimi uczuciami, to wyzwanie, któremu chcesz podjąć. Staje się ona motorem napędowym, a nie powoduje zniechęcenia.