RDI pokazuje rodzicom nowe drogi budowania kontaktu z dzieckiem ze spektrum autyzmu. Celem terapii jest podwyższenie jakości życia osób z autyzmem, rozumianej jako posiadanie przyjaciół, rodziny i płatnej pracy. Metoda zapewnia całościowe wsparcie dla rodziny: od specjalistów, po informacje do możliwości kontaktowania się z innymi rodzicami.
RDI to skrót od angielskiego Relationship Development Intervention. W Polsce używana jest nazwa Metoda Rozwoju Relacji lub Program Rozwoju Relacji. RDI jest metodą leczenia autyzmu. Program bazuje na relacjach i komunikacji, zakorzeniony jest w podejściu rozwojowym. Program RDI powstał w USA a jego twórcą jest Steven Gutstein – doktor psychologii klinicznej. Dr Gutstein prowadził badania na temat sposobu w jaki małe dzieci stają się kompetentnymi uczestnikami relacji międzyludzkich. Interesował się wczesnymi relacjami dzieci z rodzicami oraz w jaki sposób relacje te sprzyjają nauce myślenia, komunikacji i wchodzenia w związki z innymi. Zauważył, że trudności związane z autyzmem są związane z inteligencją dynamiczną, która kształtuje się we wczesnych relacjach i umożliwia samodzielne rozwiązywanie problemów i elastyczne myślenie. To stało się początkiem dalszych inspiracji.
Celem autora RDI było znaczące polepszenie jakości życia osób ze spektrum autyzmu. Nie poprzestał na podnoszeniu kompetencji, ale chciał osoby z autyzmem przygotowywać do niezależności – nawiązywania przyjaźni, utrzymywania płatnej pracy, zakładania rodziny.
Dlatego główne cele terapii koncentrują się wokół triady autyzmu i są to: budowanie elastyczności w myśleniu, zachowaniu, komunikacji, wykształcenie umiejętności nawiązywania relacji z ludźmi i komunikowania się niezależnie od sytuacji.
W odpowiedzi na te wątpliwości, po wielu latach badań nad wczesnym rozwojem społecznym i latach doświadczeń zawodowych, powstał program RDI. Dr Gutstein wraz ze współpracownikami zajęli się rozłożeniem rozwoju społeczno-emocjonalnego na etapy a każdego z etapów na drobne kroki. Dzięki takiemu usystematyzowaniu celów rozpoczęli przeprowadzanie kolejnych podopiecznych przez rozwój Inteligencji Dynamicznej.
Obecnie program RDI jest całościową interwencją dla dziecka, kolejne rodziny dołączają do społeczności i szkolą się kolejni konsultanci. Na anglojęzycznej oficjalnej stronie RDI można przeczytać o aktualnych działaniach.
Dynamiczna inteligencja jest kluczem
Podstawą RDI jest teoria inteligencji dynamicznej. Według niej procesy myślowe odbywające się naszych mózgach możemy podzielić na statyczne i dynamiczne. Teoria ta ma pokrycie w badaniach aktywności mózgu. Kiedy używamy inteligencji statycznej w mózgu aktywują się proste połączenia pomiędzy neuronami. Inteligancja dynamiczna wymaga aktywności wielu obszarów mózgu jednocześnie.
Działania, które wymagają użycia myślenia statycznego to np.
• obliczenie działania: 2+2,
• szczotkowanie zębów,
• powiedzenie „na zdrowie”, kiedy ktoś kicha,
• zatrzymanie się na świetle czerwonym.
Są to czynności zautomatyzowane, które nie wymagają od nas zastanawiania się nad możliwymi rozwiązaniami. Umiejętności statyczne to: naśladowanie, zapamiętywanie faktów i procedur, codzienne nawyki, działanie według planu, pisanie ręczne lub na klawiaturze.
Dynamiczną inteligencję wykorzystujemy w sytuacjach w których istnieje wiele możliwych odpowiedzi np.
• planowanie weekendu,
• plotkowanie,
• flirtowanie,
• martwienie się,
• stawianie hipotez,
• rozpamiętywanie.
Takie działania wymagają elastyczności w myśleniu, integracji różnych funkcji w mózgu. Umiejętności dynamiczne to m. in.: przewidywanie, innowacyjność, szacowanie, rozważanie, podsumowywanie, wnioskowanie.
Inteligencja dynamiczna pozwala nam wykorzystywać całą naszą wiedzę w ciągle zmieniającym się świecie. To inteligencja dynamiczna determinuje powodzenie ważnych działań podejmowanych w życiu.
Pobierz całość materiału -> POBIERZ
_____________________________________________________
Autorka: Pani Monika Bekker-Goska - magister pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, oligofrenopedagog, coach, neurodydaktyk, psycholog motywacji.