Uczeń z dysleksją. Sprawdź 4 zasady pomocy uczniowi z dysleksją

Uczeń z dysleksją to wyzwanie dla każdego nauczyciela. W polskich szkołach z roku na rok rośnie liczba uczniów zmagających się z dysleksją rozwojową. W badaniach prowadzonych przez prof. Martę Bogdanowicz odsetek ten szacowany jest na 10%. Nic więc dziwnego, że standardem w placówkach edukacyjnych staje się terapia pedagogiczna ukierunkowana na wsparcie takiego ucznia. Jednak, aby praca z małym dyslektykiem była skuteczna, należy zadbać o przestrzeganie kilku kluczowych zasad. Podsumowujemy je poniżej.

1. Uczeń z dysleksją, a jego zaangażowanie

Badania potwierdzają, że uczniowie zaangażowani w zajęcia korekcyjno-kompensacyjne osiągają lepsze efekty w nauce, a ich terapia przynosi lepsze efekty niż u uczniów, których zaangażowanie w wykonywane ćwiczenia jest niskie. Jak budować aktywność ucznia podczas zajęć? Przede wszystkim odnajdując z nim wspólny język i podtrzymując poziom energii podczas spotkania:

• Jeśli prosisz ucznia o zabranie głosu – nie przerywaj, nie kończ wypowiedzi za niego. Pokaż, że jego wypowiedź jest ważna i stwórz warunki do tego, aby usłyszeć coś, czego być może się nie spodziewałeś.
• Aktywnie słuchaj ucznia: dawaj sygnały zainteresowania tym, co mówi (np. utrzymuj kontakt wzrokowy, kiwaj głową) oraz sygnały rozumienia jego wypowiedzi (np. wykorzystuj słowa użyte przez ucznia, parafrazuj). 
• Utrzymuj uwagę ucznia i dbaj o jego skupienie na przestrzeni całych zajęć. Jeśli zauważasz spadek koncentracji – rozbawiaj i wyjaśniaj. Pytaj ucznia o jego doświadczenia i skojarzenia, ilustruj przykładami, zmieniaj formę przekazu – korzystaj z różnych materiałów i oddziałuj na różne zmysły.

2. Współpracuj z rodzicami

Nawet najlepszy nauczyciel i pedagog wiele nie osiągnie, jeśli uczeń nie będzie wspierany i motywowany do pracy przez swoich rodziców lub opiekunów. Dysleksja nie jest problemem, który uczeń pozostawia w szkole, ale wyzwaniem, z którym zmaga się także w domu. Dlatego ważne, by rodzice angażowali się w terapię ucznia zmagającego się z dysleksją:

• Zadbaj o regularny kontakt z opiekunami ucznia. Ustal dogodną częstotliwość wymiany informacji, a w razie konieczności kontaktu zdalnego – skorzystaj z intuicyjnych i efektywnych rozwiązań, np. komunikatorów czy wideokonferencji.
• Zwróć uwagę na jakość przekazywanych informacji. Monitoruj i porównuj postępy na zajęciach w szkole i w domu: podkreślaj osiągnięcia, identyfikuj najsłabsze punkty. Dawaj dokładne wskazówki, wyjaśniaj i doradzaj, akcentuj najważniejsze elementy pracy w domu. Pytaj i rozwiewaj wątpliwości.
• Zadbaj o motywację rodziców. Mów o korzyściach i pozytywnych rezultatach, jakie przyniesie ich wysiłek. Wskazuj, co zyska dzięki temu dziecko, ale też czego uniknie. Na drodze do celu stawiajcie przed sobą kamienie milowe, dzielcie pracę na etapy – aby motywacji starczyło na całą drogę.
• Obserwuj postawę rodziców i ich nastawienie do pracy z dzieckiem. Pamiętaj, że za każdym naszym zachowaniem kryje się jakaś potrzeba. Jeśli mobilizacja rodziców spada – zastanów się, co za tym stoi i co mógłbyś zrobić, aby zadbać o potrzebę rodzica i dzięki temu zmotywować go do zmiany postawy.

3. Pamiętaj o kompensacji

Uczeń z dysleksją może być postrzegany przez rówieśników lub samego siebie jako osoba z pewnymi wadami wynikającymi z dysleksji. Należy przy tym pamiętać, że osoba z dysleksją często wykazuje ponadprzeciętne zdolności w innych obszarach, które należy wzmacniać i eksponować budują samoocenę ucznia z dysleksją. Najczęściej dyslektycy wykazują m.in. zdolności artystyczne czy też dużą kreatywność. Dlatego w pracy z dyslektykiem należy pamiętać także o konieczności kompensacji. 

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne nie tylko aktywizują ucznia z dysleksją, ale też rozwijają jego cechy osobowościowe i zdolności poznawcze. W trakcie takich zajęć pod okiem pedagoga-terapeuty uczeń zdobywa nowe kompetencje i pracuje nad doskonaleniem umiejętności już zdobytych. Jednocześnie buduje wiarę we własne możliwości, zwiększa swoją samodzielność oraz ma szansę obniżyć poziom odczuwanego stresu. Celem kompensacji jest więc nie tylko przezwyciężanie trudności i osiąganie sukcesów, ale także zwiększanie dziecięcej motywacji i mobilizowanie ucznia z dysleksją do działania.

4. Różnicuj formę ćwiczeń

Powtarzanie tych samych ćwiczeń jest nużące. Dlatego w terapii uczniów z dysleksją warto stosować rozmaite formy pracy z dzieckiem: sięgając zarówno po karty pracy, ćwiczenia manualne, jak i programy multimedialne. Takie zróżnicowane elementy łączy w sobie seria Eduterapeutica, oferująca zarówno tradycyjne, jak i zdalne materiały dedykowane pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Eduterapeutica zawiera blisko 2000 form ćwiczeń, w tym kart pracy i gier multimedialnych, które poprawiają zaangażowanie uczniów i oferują różnorodne formy wsparcia, dedykowane również uczniowi z dysleksją. 

Korzystanie z Eduterapeutica SPE dla klas 1-3 i Eduterpeutica SPE dla klas 4-8 możliwe jest m.in. za pośrednictwem platformy edukacyjnej educhmura.pl. To doskonałe rozwiązanie dla nauczycieli i rodziców ceniących sobie sprawdzone materiały oraz szybki i sprawny dostęp do zakupionych treści. Warto podkreślić, że educhmura.pl pozwala nie tylko na wykorzystanie udostępnionych pomocy w trakcie zajęć szkolnych, ale również w domu, gdyż programy Eduterapeutica SPE są wówczas umieszczone na wirtualnym dysku.