Mówiąc o specjalnych potrzebach edukacyjnych, najczęściej mamy na myśli dostosowania wobec uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego lub uczniów z opinią o specyficznych trudnościach w uczeniu się, którzy uczęszczają do szkół ogólnodostępnych. Niestety, w praktyce edukacyjnej dość często spotykamy się z sytuacją, kiedy to rodzice lub nauczyciele nie wiedzą, co zrobić w sytuacji, gdy uczeń przejawia różne trudności edukacyjne lub wychowawcze. Uczeń nie ma żadnej diagnozy, nie choruje, nie jest osobą z widoczną niepełnosprawnością. A jednak występują problemy w zakresie realizowania obowiązku szkolnego. Co w takiej sytuacji zrobić, aby wspomóc ucznia? Gdzie i do kogo rodzic ma się zwrócić? Jak ma postąpić nauczyciel? Jak uzyskać opinię lub orzeczenia? Czym te dwa dokumenty się różnią? Te pytania nurtują zarówno rodziców, jak i pedagogów.