Pracę z uczniem należy oprzeć na niezbędnej wiedzy na temat jego dysfunkcji, która wiąże się ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. W tym celu musimy zapoznać się z zaleceniami dla szkoły, które są zawarte w opinii z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Należy pamiętać, że opinia jest wydawana na wszystkie etapy kształcenia.
Przytoczę kilka przykładów dotyczących ograniczenia ucznia, które mogą wystąpić w przyswajaniu treści programowych z różnych przedmiotów, w różnych momentach procesu uczenia się, na wszystkich etapach kształcenia.
Konkretne przykłady trudności:
- słabe rozumienie treści podczas samodzielnej pracy z podręcznikiem,
- przekręcanie nowych wyrazów,
- problemy z odwzorowaniem schematów, wzorów, przekrojów,
- problemy w rozwiązywaniu zadań z treścią,
- słabe myślenie logiczne, problemy z przeliczeniem jednostek,
- brak umiejętności zastosowania w obliczeniach nowo poznanych wzorów,
- problemy w przypominaniu niektórych działań, np. tabliczki mnożenia,
- problemy w odtwarzaniu definicji, mylenie znaków matematycznych.
Dysfunkcyjne podłoże objawia się w postaci symptomatycznych błędów w pisaniu i czytaniu, zamianie słów, np. „staż” czytany jako „straż”, zapisywaniu wyrazów w różny sposób, braku rozumienia czytanych pytań, gdyż całą uwagę skupia technika czytania, a nie rozumienie czytanej treści.
Co powodują u ucznia powyższe trudności?
- Uczeń szybko w czasie pracy wycofuje się z sytuacji trudnych.
- Zniechęca się do nowych zadań.
- Ma niską samoocenę, nie wierzy w swoje możliwości.
- Każda dysfunkcja wiąże się z obciążeniem, pewnymi wyrzeczeniami.
- Nikt z nas świadomie nie chciałby mieć dysfunkcji. Dostał ją od losu.
- Niesie ją przez całe życie jak plecak, który jest ciężki i niewygodny.
Może poniesiesz ten ciężar z nim?
Kierując się poniższymi wskazówkami do pracy na lekcji, możesz spowodować, że uczeń zacznie chętnie się uczyć, będzie zadowolony i szczęśliwy.