Z okazji Światowego Dnia Świadomości Autyzmu, zorganizowaliśmy konkurs, w którym do wygrania była Eduterapeutica Autyzm. Pytanie konkursowe brzmiało: "Zaproponuj zabawę lub zadanie, które wzmocni relację i komunikację między uczniami w klasie, w której są również uczniowie z ASD. " Dzięki temu uzyskaliśmy wiele ciekawych i angażujących pomysłów, które ułatwią pracę z uczniami z ASD innym pedagogom. Zachęcamy do zapoznania się z wygranym pomysłem oraz z pięcioma wyróżnionymi.
Gra "Emocje" dla klas I-III, do pracy z uczniami z ASD.
Gra, która została nagrodzona w konkursie:
Pani Renata Tecław ze szkoły zaproponowała dwie gry: pierwsza to "Emocje" (dla klas I-III). Ponieważ dzieci ze spektrum mają problemy z ich wyrażaniem. Ja zawsze wykorzystuje książkę. Ostatnio była to pozycja "O dziewczynce, która chciała ocalić książki" autorki Lisa Aisato. Czytałam na głos, a kiedy zdanie trafiało na emocje lub wyrażało jakieś uczucia -> pokazywaliśmy to na migi lub wykorzystywaliśmy tablicę ze zmieniającymi się emocjami. Dzieci wspólnie były zaangażowane w zajęcia. Uczniowie ze spektrum naśladują pozostałych i aktywnie uczestniczą w zabawie. Metoda idealnie nadaje się również do zajęć indywidualnych, a co najważniejsze nie wymaga wiele, a tylko ciekawej książki dla dzieci.
Gra "Lampka zmieniająca kolor" idealna dla dzieci autystycznych
Gra, która została nagrodzona w konkursie:
Druga gra, którą zaproponowała Pani Renata Tecław to "Lampka zmieniająca kolor" Dzieci w klasie pokazują różne rzeczy w kolorze światełka lampki. np. kolor zielony. Nauczyciel kolejno przykrywa lampkę, żeby dzieci miały czas znaleźć odpowiednią rzecz lub przedmiot. Następnie nauczyciel odkrywa światło lampy i w ten sposób wskazuje kolejny kolor, a dziecko znowu szuka rzeczy w kolorze, który pokazała lampa.
Poznaj wygraną placówkę ->Dowiedz się więcej
Gra "Rundka" i "Włóczka" dla dzieci z ASD
Wyróżnienie dla Pani Aleksandry Izdebskiej za zabawy:
RUNDKA - część uczniów siada w kole tyłem do siebie, na przeciwko dosiadają się kolejne osoby tak by powstały pary. Nauczyciel losuje pytanie lub temat do rozmowy, np. najlepsze wspomnienia, zainteresowania, ulubione potrawy/ słodycze, sposoby spędzania czasu wolnego, sposób na nudę, ulubione gry planszowe/ komputerowe (ilość tematów zależna od ilości par). Każda para przez 1 minutę rozmawia na dany temat, gdy upłynie czas osoby z zewnętrznego koła przesiadają się w prawą stronę tworząc nową parę. Dzięki temu nikt nie zostanie pominięty, a będzie miał szansę by się wypowiedzieć. Uczniowie mają okazję by lepiej się poznać i dowiedzieć nowych rzeczy o sobie. Ćwiczenie wprowadza w pozytywny nastrój i rozładowuje napięcie.
ZABAWA Z WŁÓCZKĄ - (stworzenie sieci miłych słów/ komplementów/ mocnych stron). Siadamy w okręgu, nauczyciel trzyma kłębek włóczki, wybiera ucznia i rzuca do niego kłębek trzymając kawałek włóczki. Wypowiada w kierunku ucznia miłe słowa lub jego mocną stronę. Następnie uczeń wybiera następną osobę i rzuca do niego włóczkę wypowiadając coś miłego o tej osobie. Gdy wszystkie osoby mają już w ręce kawałek włóczki i powstała sieć staramy się ją rozplątać w odwrotnej kolejności.
Poznaj wyróżnioną placówkę ->Dowiedz się więcej
Gra "Jak dobrze się znamy"
dla dzieci autystycznych
Wyróżnienie dla Pani Agnieszki Koniuch za grę:
Jak dobrze się znamy.
Cel zajęć: Zajęcia rozwijające komunikacje w grupie, integrujące.
- Uczniowie dostają kartę pracy „DO TRZECH RAZY O MNIE”.
- Dostają polecenia podkreślenia 1 lub 2 lub 3 wyrazów opisujących ich osobę. Ewentualnie mogą dopisać coś o sobie – jeśli chcą lub jeśli nie znajdą nic na liście, co do nich pasuje. UWAGA: Nikt inny nie może zobaczyć, co podkreślają.
Zajęcia z grupą:
Cel zajęć grupowych:
- Uczniowie sprawdzają, jak dobrze znają swoich kolegów.
- Jak bardzo obraz samego siebie jest zgodny z tym, co inni o sobie myślą.
- Poznają, w czym są do siebie podobni.
Chętny uczeń zgłasza się do zabawy i oczekuje, kiedy inni wyznaczeni przez nauczyciela uczniowie zgadują, co podkreślił na swojej karcie w poszczególnych kategoriach (NIE LUBIĘ, LUBIĘ, JESTEM CZŁOWIEKIEM, LUBIĘ).
Modyfikacje:
- Chętny uczeń może powiedzieć, ile słów podkreślił lub czy dopisał coś od siebie.
- Uczniowie mogą zgadywać kolejno każdą kategorię lub tylko jedną wyznaczoną przez nauczyciela lub zgodnie z wolą ucznia (np. tylko kategoria LUBIĘ).
- Jeden uczeń wymienia wszystkie cechy z danej kategorii lub tylko zgaduje jedną.
Zabawa ruchowa:
Nauczyciel kładzie na podłodze w oddalonych miejscach od siebie symbol LUBIĘ, NIE LUBIĘ. Można użyć obrazków kciuka w górę, kciuka w dół. Uczniowie stają w środku pomiędzy dwoma symbolami LUBIĘ – NIE LUBIĘ.
Nauczyciel wypowiada zapisy z karty DO TRZECH RAZY O MNIE:
- LUBIĘ CZEKOLADĘ
- NIE LUBIĘ SZKOŁY
- LUBIĘ SPAGHETTI
- JESTEM SPOKOJNYM CZŁOWIEKIEM
Zadaniem uczniów jest podejście do właściwego miejsca na sali zgodnie ze swoimi preferencjami po wysłuchaniu zdań wypowiedzianych przez nauczyciela.
Zajęcia można dalej rozwinąć. Na przykład, kiedy uczniowie wrócą do ławek, nauczyciel może zapytać wybranego ucznia, czy pamięta, kto z nim stanął na symbolu LUBIĘ.
Pobierz przykładową realizację -> POBIERZ
Poznaj wyróżnioną placówkę -> Dowiedz się więcej
Muzyka w pracy z dziećmi autystycznymi
Wyróżnienie dla Pani Julii Konrad za grę:
Muzyka w pracy z dziećmi z ASD.
Dzieciaki z ASD, które miałam przyjemność poznać bardzo lubią muzykę, dlatego wykorzystuje ją do swoich zajęć. Dzieci szybciej zapamiętują pokazując rękoma. Uczę je najpierw piosenki, którą wszyscy mogą wspólnie pokazać. Na dziecku, które nie mówi lub mówi bardzo mało, nie ma presji wypowiadania słów - można je pokazać np. w Polskim Języku Migowym. W piosence zwracam uwagę na słowa, których chcę nauczyć dzieci. Ostatnio wykorzystałam piosenkę: "Dziękuję, przepraszam i proszę" z płyty Piosenki maluszka - Travel Songs, do tematu związanego ze zwrotami grzecznościowymi. Kiedy dzieci nauczą się migania słów piosenki, wykorzystuje konkretne gesty z piosenki, a także inne które dzieci już znają. Umieszczam je na kartach typu" ja mam, kto ma..." To jest zabawa nie tylko integrująca cała grupę, ale także wymagająca od dzieci skupienia uwagi na tym co pokazuje kolega, aby móc w odpowiednim momencie powiedzieć/pokazać - ja mam ten znak/gest na mojej karcie.
Z zabaw kołowych do wspólnego śpiewania i zamigania można wykorzystać każdą piosenkę, której gesty na końcu można przełożyć na konkretne karty do wspólnej zabawy.
Dla moich podopiecznych planuję wykonać plansze z drukowanymi literami pisanymi w języku polskim, a w środku pustych liter umieścić ich odpowiednik w języku migowym. Dzieci mające problem z usłyszeniem głosek szybciej "zobaczą" literę, niż ją usłyszą, a plansze z powodzeniem mogą "wisieć" w przestrzeni wspólnej całej grupy do wspólnego użytku.
Poznaj wyróżnioną placówkę -> Dowiedz się więcej
